Memleket derbeder, sen iki büklüm Yeryüzü geniş mi dar mıdır, Uşak Kaç Elif miktarı uzar bu zulüm Doğum demek ah ü zar mıdır, Uşak Kuvözde

Hayatlar var hayatlardan içerü İbretler otağı tenkil müzesi Duyarsız olsa da çobansız sürü Aziz dert ortağı tenkil müzesi    Batıl başlayınca toplu akına Küfrün kirli

  Mazlum bebeklerin ablası, hicret kahramanı Zeynep’e…   Arkada eşkıya, bin hain pusu Önde meçhul, bulanık bir soğuk su Hikmetin adresi ciltler dolusu: “Yürüyelim baba,

Rotası şaşınca bir aziz yurdun Forsalara kaldı meydanım bugün Hakk’a yelken açtı aslan Feridun Onulmaz yaradır vicdanım bugün Bot için harcayıp cepteki nakdi Umuda yolculuk

Ömürler daldaki bir kuru yaprak Bu devir ne kadar zorlu hayatlar Kömür tozu kalpler bizden çok ırak Bîhemtâ elmaslar Nurlu Hayatlar Kara zindan bakar Karadeniz’e

Bu sefer güneyden esti fırtına Gözyaşın sineler dağlıyor, Damla Yakışır mı Anadolu yurduna? Tebessüm çağında ağlıyor Damla En hazin bir miras Habil-Kabil’den Bahtsız takipçiler bıkmaz

Dışarda bir şaki sesini duyduk Doğuma, bebeğe kadar geliyor Sözleşme kaydına bir ömür koyduk Islak imzalara Bahar geliyor Biz mutluyuz, doğru seçtik safları Hiç etmeyin

Gör ki zaman daha nelere gebe Kurumaz yaşlanan göz kapakları Doğumu basınca hâsir körebe Mahpustur dışlanan diz kapakları   Bir mahkûm da var ki çetin

Dünyaya açmadan masum gözünü Kör zindan seni de tuttu Safiyem Yel devirsin münafığın sözünü Milyonlar bal sanıp yuttu Safiyem Ağzımda misafir Şevval orucu Kem söz

Ulu dergâhına açtım elimi Sanadır kalplerin niyazı Rabbim Ya ıslah ya kahret kanlı zalimi Zayi etmesinler Muaz’ı Rabbim   Gönüller yas dolu, omuzlarda yük İç

Bin çileye göğüs gerdi adaşın Izdırabın Dost’a ayan Bilâlim Mundar olsun, huzur nedir bilmesin Seni bu hallere koyan Bilâlim   El unutmuş kıymetini insanın Rabbimin

(Merhum Gökhan Açıkkollu ve değerli ailesine ithafen…) Hep ansızın olur akrep sokması Çok revaçta adaletin çakması Mülhid felsefenin kanlı dogması Seni de bulacak, açık kollarım