Sensizliğe Dayanamam!

Her yan zulmete yenik, Seni gözlüyor gözler,

Riya, süm’a edalı söylenen bütün sözler;

Kaldır çehrendeki nikabı bize bir nur sun!..

Çözülsün toplumu kuşatan bütün pürüzler.

***

Bir küsûf olmuş, uyûn-i sâhire uyumuş,

Hazan vurmuş bahçede bütün güller kurumuş;

Kalblerde bitmeyen aritmi, canlar dudakta,

Bağ şeytana emanet ve yürünen yol yokuş…

***

Aşk u iştiyak veda edeli yıllar oldu,

İntizar-ı subhunla gözlerim yaşla doldu;

Korkarım kitaplarda sırf ismimiz kalacak,

Diktiğin o fideler bir bir sararıp soldu…

***

İnanan sinelerde kanayan bir yara var,

Dönüp duruyor zihnimde dünkü hatıralar;

Tahammül kalmadı hicranla geçen günlere,

Doğ gönüller içine, silinsin fikr-i ağyâr…

***

Garibim, dayanamam sensizliğe Efendim!..

Başım kapı eşiğinde, boynumda kemendim;

Yolunda ölmek cana minnet “Sen, Sen!..” diyerek,

Oturup kalktım her dem Mus’ab’ına imrendim…

Bu yazıyı paylaş