Bu meydan er gibi yaşamayı ve Er gibi gitmeyi ister bu meydan! Kader bu ya olur hayat bazen de Zincir ve pranga, esaret, zindan… Bakarsın

Gözlerine şafak düşmüş sevgili, Beni de şafağın bir kulu eyle. Görünsün kalbime sonsuzluk eli, Beni de zirvenin bir yolu eyle. Bu gündüz ebedin bir yansıması,

Anladım ki bu alem eneyi kırmak için, Açılmış bir okulmuş; geç anlamış olsam da. “Hüve”yi soluk soluk daim haykırmak için, Bir gül gibi bu yolda

Daima bir ufuk oldun sen bana, Kalbimin bam teli mızrabın için. Dokun bir kez daha ne olur ona, Ağlasın inlesin kalb için için. Senin sesin

Ne zaman Allah için ağladım bir köşede, İçten gelen bir sesle, incecik duygularla. Ya yağmur yağar o an, ya da öter bir kuşcuk, Benim gibi

Dua dolu bir yürek nasıl ağlarsa arşta, Dökülür nice damla, nice yağmur göklerden. Bir inilti duyulur bin bir ümitle ferşte, Ağaçlar kevser içer metafizik köklerden.