Bir bahar esintisi var havada, tüm yeryüzünü kaplayacak; Önünde rahmet bulutları, her an çiselemeye başlayacak. Bir sekine iniyor semadan, cihanı huzurla dolduracak; Bir ruh gibi
Çıkıversem bir gece adım adım yürüyüp Sonsuzluk denen yola aşk kanadını açıp Bütün benliğimi de ardım sıra sürüyüp Allah’a koşar gibi, fâni dünyadan kaçıp… Çıkıversem
Ruhlarından ışık kopar kararan zamana Gecelerden aşk yolarlar bir kara sevdaya Sevgi soluklarlar yanan ateşten ummana Gönüllerinde akan dert yalvarır Hüda’ya Gözlerine hüzün çalar zalim
Hazreti Muhammed (sallallâhu aleyhi ve sellem) Ecelinin yakın olduğu içine doğmuştu Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu Yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu Her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu
“Onlara: ‘Yeryüzünde fesat çıkarmayın.’ denildiği zaman, ‘Biz ıslahtan başka bir şey yapmıyoruz.’ derler. Gözünü aç, iyi bil ki: Onlar yok mu, işte asıl müfsid onlardır,
Bir nur iken indin arz u semaya Hira’da eriştin vahy-i semaya Kul oldun, yükseldin kutlu Miraca Mihman olup erdin yüce Mevla’ya Serfürudur yer arz-ı endamına
Al beni terkine, al ey kahraman, Gidelim, mahmuzla atı, yâre sür. Zamanın rüzgârı esse de yaman, Gidelim son hızla, atı yâre sür. Buralar yaşanmaz bir
Dağlarıma kar yağdı, fırtınalar kopuyor Kaldı yurtsuz yuvasız hatıralar üşüyor Kaderden hissemize hasret, hicran düşüyor İnsanlar huzur bulsun garip kalan ülkemde Açsın güller çiçekler şimdi
Andım yine Seni, her şey yâdımdan silindi, Hayalin gönlümün tepelerinde gezindi; Bu bir serap olsa da hafakanlarım dindi.. Andım yine Seni her şey yâdımdan silindi.
