Sensiz geçiyor yıllar ey Sevgili nerdesin?!. Uzak kaldık biz Senden, Sense hep kalblerdesin; Bir gülsün, bir bülbülsün, hiç dinmeyen nağmen var, Yaşıyorsun her çağda ve
Ekvatora kar yağdı dostlar Afrika hayretler içinde Gökten sağnak sağnak nur akar Hayretler Avrupa’da, Çin’de Amerika, Avustralya Karlar ülkesi koca Asya Kutuplar diyarı Alaska
Gözlerimi ceyhun et, sinede ızdırap var, Güfte olsun gözyaşı, bestesi iniltiler; Sevgimi çalmak ister hain bakışlı ağyar, Ben söz geçiremiyorum, her şey Seni dinler.
O zaman nurdan bir hâlen vardı hepsi de yâr, Hele o Ebû Bekir, Ömer, Osman ve Haydar!.. İç içe yaşanıyordu adeta nevbahar, Bu garip gönlüm
Anadolu dar geçidinden Doğduk bir daha yeryüzüne Ders alarak zulümden kinden Doğduk bir daha yeryüzüne Zulüm bizleri biçtik sandı Gözyaşımıza ekmek bandı Şeytanın
Dünyam bir yamalı ve yırtık el çantasında, Yüzüme hasretli bir acı tebessüm takıp Teslimiyet ufkunun en derin noktasında Geçtim Meriç’ten. Mukaddes bir hicretin şevkiyle
Gurbetimiz sayende oldu kurbet, Gül günleri yaşadık ki emsalsiz; Tâdât edilemez ettiğin himmet, Sağnak sağnaktı hem de aralıksız. İhsanlar gördük tecellî dilinden, Onu tariften
Nicedir hasret kaldık dostların vefasına Yâren meclislerinin ülfet ve safasına Cenaze evlerinden feryatlar yükselirken Şaşıyoruz âlemin ibretlik sefasına Mahkemeler akîmdir, sukût etmiş hâkimler
Binlerce yıl geçse de ben O’nu unutamam, Olmasa da alakam kametine göre tam; Gönülden sevdim O’nu seveceğim bilerek, Dilerim ömrüm o sevgi ile bulsun hitam…
Duyurdun yine kendini bir gece, Keşke duyabilsem Seni her gece!.. Gömülsem her dem irfan deryasına, Olsa o evkât benimçün pîr gece… Duysam ruhumda öteler
Kasvetli bulutlara belenmiş dünya Bir baştan bir başa acı, ıstırap Bu zifir, bu karanlık; göz gözü görmez Buhran, yine buhran; her şey mi serap? Kasvetli
