“Sizler benim kabul olmuş dualarımsınız! Sizler bahar çiçeklerimsiniz!”[1] diyordu verdiği konferanslarda. Tarihçe-i Hayat’a yazdığı ön söz için “Bunu bir iltifat-ı Peygamberî olarak kabul ediyorum.” diyecekti
Mutasavvıf, musikişinas ve bestekâr Ahmed Avni Konuk, 1868 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. İbtidâî mektebini (ilkokul) bitirdikten sonra hâfız olmuş ve camide verilen dersleri takip ederek
“Yahya Hoca samimi bir insandı. Kestanepazarı’na gittiğimde o ayrılmıştı; daha doğrusu onu ayırmışlardı. Sonra benim yanıma geldi. Kalb temizliğinde, dünyevî bir beklentiye girmemede, makam sevdasına
“Biz geldik gidiyoruz. Allah üzerimizdeki bu musibet gibi görünen hâdiseleri bir an evvel kaldırsın. Geçecektir, geçici şeylerdir bunlar, ilk defa yaşamıyoruz biz bunları. Daha önce
Muhammed Sabri Arseven, büyük bir âlim olduğu hâlde, bir köy camiinde imamlık yaparak hayatını devam ettirdi. Samimiyeti ve cesaretiyle Risale-i Nur Külliyatını, yaşadığı muhitin dışına
“Elimizde kalemden, dilimizde kelâmdan başka bir şey yok. Ancak, parmaklıklar arkasında bulunan meslektaşlarımızın da bendenizin de önemli bir suçu (!) var: Bir nebze muhalif olmak.
“Hocaefendi ile kucaklaşma arzusuyla dopdoluyum; ama biraz düşününce anlıyorum ki o kucaklaşılacak bir adam değil, elleri öpülecek bir adam. Fakat yine de ona sarılmak istiyorum
Tanıdığım günden beri yaşadıklarının çoğunu bildiğim için, hatıralarını yazmasını ısrarla talep ettiğim Mehmet Ali Hocamız, yazma işini henüz bitirmişti ki emr-i Hak vâki oldu. Bazen
İzmir’in Agora semtinde Süngerci Selami Ağabeyin evi vardı. 1962’de ilk defa Risale-i Nur dersi için o eve gitmiştik. Halim Baba’yı (Halim Türkyılmaz) ilk defa orada
Kökeninde siyasetin ve siyasî görüş ayrılıklarının rol oynadığı hadiselerde, âyet ve hadislerin, kendisinin veya taraftar olduğu grubun haklılığı, muhalifinin veya muhalif grubun haksızlığını delillendirme istikametinde
Prof. Dr. İbrahim Erkul (d. 1940 – ö. 22 Kasım 2020) çocuk sağlığı ve hastalıkları (Pediatri) alanında Türkiye çapında, tıp fakültelerinde tanınıp literatürde yerini almış
Adalet; dengeli olma, aşırılığa düşmeme, herkesin ve her şeyin hakkına riâyet etme ve asla zulme girmeme demektir. Her insan hem Rabbine hem nefsine hem de
