Ferman etti Rabbimiz, Allah’ın arzı geniş Ülkende daraldıysan, kaldığın yeri değiş. Muhacire can verir, ruhundaki diriliş. Harekettir aslolan, gerisi bir tükeniş. Hicrettir bunun adı, mukaddes
İlk nefeste hep Seni gördüm, hep Seni gördüm Bir kundağa baktım, bir gökyüzü semasına Tutundum da annemin sıcacık kucağına Şefkatinde, hep Seni gördüm, hep Seni
Bin çileyle doludur yalnızlığım Hüzne boyanır dünyam, her an sızlarım Ruhumda bir şafak bekler ağlarım Karanlık kuyuda bir dünya kurarım Ümidim var, ümidim var Zemheriyi
Gönül insanı, ufku, inancı ve davranışlarıyla tam bir ruh ve mânâ kahramanıdır. Onun derinlik ve enginliği, bilgi ve müktesebatıyla değil; gönül zenginliği, ruh safveti ve
“Gömlek” tabiri, dilimizde bazen mecazî mânâda kullanılır. “Bu gömlek bol gelmiş” derken vazifenin hakkı verilmediğini ima ederiz. Kur’ân’ın muhtevası evrenseldir; sadece indiği döneme hitap etmez.
Hasta, annesiyle gelmişti; 16–17 yaşlarındaydı. Annesi oldukça endişeli görünüyordu. 9–10 yaşından beri düzensiz aralıklarla ateş ve karın ağrısı atakları ortaya çıkıyordu. Ağrı kıvrandıracak şekilde şiddetli
Aşk kanadını açmış uçuyorlar dört yöne, Kar-kış, yağmur demeden cesur göç Simurgları. Bu gurbetler sürecektir kim bilir kaç sene, Başlarında değildir, kalbde fetih tuğları. Dillerinde
